Zwarte sneeuw

Zwarte sneeuw
Besprekingen
Antwerpen moordstad
Stan Lauryssens pakt uit met eerste thriller
Zwarte sneeuw is Stan Lauryssens' vijftiende boek. Voor het eerst waagt hij zich aan een thriller. "Gek genoeg is dit het eerste boek dat ik grotendeels al lachend en met plezier heb geschreven", vertelt hij. "Het gaat wel over misdaad en er gebeuren gruwelijke dingen, maar er zit ook veel Antwerpse humor in. Tot nu toe schreef ik vooral non-fictieboeken. Daarin kun je weinig van jezelf kwijt, vind ik. In Zwarte sneeuw zit wél veel van mijzelf. Mijn goede kant vind je terug in de commissaris. In de scènes met de moordenaar heb ik mijn slechte gelegd. Een kant waarvoor ik me, toen ik aan het schrijven was, soms echt wel schaamde."
Waarom kiest u Antwerpen als decor?
Stan Lauryssens: Precies 56 jaar geleden ben ik in Ekeren geboren, toen nog de boerenbuiten. Toen ik zes werd, ben ik met mijn moeder naar 't Zuid verhuisd. Ik woonde onder meer in de Brederodestraat, de Balansstraat en de De Braekeleerstraat.
Ik ken An…Lees verder
Stan Lauryssens en Bob Van Laerhoven Made in ...
Stan Lauryssens en Bob Van Laerhoven
Made in Vlaanderen
In een paar weken tijd zijn in Vlaanderen zes nieuwe thrillers verschenen. De meeste zijn goed, maar in dit eerste overzicht zit toch ook een wat teleurstellende misdaadroman.
Stan Lauryssens
Zwarte sneeuw
Manteau, Antwerpen
283 p., 17,25 euro.
Bob Van Laerhoven
Papaver
Manteau, Antwerpen
251 p., 17,25 euro.
Een kwarteeuw geleden was Stan Lauryssens op zoek naar nazi-dokter Josef Mengele (De man in de chacra) en sindsdien heeft hij eigenzinnige biografieën geschreven van Dalí en Maria Nys, de Vlaamse vrouw van Aldous Huxley. Lauryssens was het beu om via non-fictie in het vel van een ander te kruipen omdat hij zelf ook wel een paar interessante dingen heeft meegemaakt. En dat merk je aan Zwarte sneeuw, een juweel van een politieroman en zijn debuut in het genre. Overigens is 'politieroman' maar een stukje van de waarheid voor 280 bladzijden pure kolder, pastiche…Lees verder
Hercule Poirot-prijs voor Stan Lauryssens
Op de receptie na de uitreiking van de Hercule Poirot-prijs entertaint laureaat Stan Lauryssens zijn toehoorders met een onwaarschijnlijk verhaal over zijn afkomst. Hij geniet zichtbaar wanneer het gezelschap naar hem luistert en hij het verhaal met een mooie pointe kan afronden. Die pointe is dat hij de kleinzoon zou zijn van prins Karel. Dat kwam zo: zijn grootmoeder diende op het kasteel van Kapellen, waar in die tijd veel adellijke heren hun weekends doorbrachten. Ze kwamen zo graag naar Kapellen omdat op de weg ernaartoe vanuit Antwerpen nogal wat luxebars gelegen waren waar callgirls hun rijke klanten opwachtten. Lauryssens vader leek helemaal niet op zijn broers. Het was dus best mogelijk dat zijn grootmoeder een scheve schaats had gereden met een van die hoge heren. Iemand heeft hem ooit verteld dat die geheime minnaar de prins-regent was.
Lauryssens zit vol met wonderlijke familie-anekdotes, die hij met passie vertelt. Zo duikt tijdens het interview plots een rijke o…Lees verder
Spannende boeken van Aspe, Teigeler, Lauryssens, Conrad.
Toen Pieter Aspe een paar jaar geleden aankondigde dat hij het publicatietempo van zijn thrillers over Van In en Versavel zou opvoeren, hield ik mijn hart vast. De delen die toen verschenen, zoals Blauw bloed of Dood tij, waren niet meteen de beste uit de reeks omdat de plots vaak te ondoorzichtig waren. Zou Aspe nog genoeg inspiratie hebben om twee boeken per jaar te publiceren?
Blijkt nu dat Aspe een tweede adem heeft gevonden. Voor Zoenoffer ontving hij vorig jaar de Hercule Poirotprijs en ook De vijfde macht, de tiende in de reeks, was een stap vooruit. En alweer is er een nieuw boek: Onder valse vlag. Wellicht de beste politieroman die hij totnogtoe publiceerde.
Het verhaal zet stevig in met een gezinsdrama: een man vermoordt vrouw en kinderen en pleegt daarna zelfmoord. Even later wordt een dure callgirl vermoord teruggevonden in haar flat aan zee. Van In en Versavel onderzoeken beide drama's en ontdekken raakvlakken. Uiteindelijk draait het allemaal rond in…Lees verder
Als we voor waar mogen aannemen wat de auteur (geb. 56) vertelt aan iedere journalist die hem benadert, geniet Stan Lauryssens, in kunst- en gerechtelijke kringen niet de beste reputatie. "En wat dan nog!" grijnslacht de auteur, met een schalkse glinstering in de donkere blik. "Ze hebben vaak zelf boter op het hoofd en halen dagelijks de pers met corruptieschandalen!" En wie zal hem daarin tegenspreken? Zeker niet zijn fans, die ondertussen wel pap lusten van de avonturen van deze Tijl Uilenspiegel met internationale jetsetallures. Ook al valt niet …Lees verder