Onlangs vertelde Dorrestein in de Volkskrant ongeneeslijk ziek te zijn. Mogelijk is dit haar laatste roman, het slot van een groot oeuvre. Het slechte nieuws kwam toen de auteur nog slechts één hoofdstuk te schrijven had.

Met Reddende engel schreef Dorrestein weer een gothic novel, het genre waarmee ze haar schrijverschap begon. De genre-ingrediënten zijn allemaal aanwezig: slecht weer, een van de wereld afgesloten landgoed, een onopgeloste moord. Sabine, verlaten door haar man, brengt dankzij autopech tien dagen door op Oldenhage, waar ze steeds meer te weten komt over de familie Gilissen, oude adel die is weggegleden in armoede. Ze dwingt Sabine min of meer in de rol van huishoudster, waartegen ze geen weerstand kan bieden. De week is een catharsis voor haar, waarin ze boete kan doen voor haar jaloerse gedrag tegenover haar overspelige echtgenoot. Zoveel mildheid verwacht je niet van een gothic novel. De hoofdpersoon wordt nergens écht bang gemaakt.

Juist dat is voor Dorrestein de grap. Drama blijft Sabine bespaard, maar ze wordt door niemand serieus genomen. Misschien is dat wel erger dan van de trap te worden geduwd.

Reddende engel geeft een speelse twist aan het genre, en is een onverschrokken, nuchter adieu.

***

Podium; 256 pagina's; € 19,99.