Deze nu al veelbesproken roman start met de begrafenis van de (net als de middeleeuwse Elckerlyc naamloze) hoofdpersoon, maar begint daarna pas echt, wanneer we zijn leven volgen. Dat gebeurt niet chronologisch: scènes uit zijn jeugd (als zoon van een joodse juwelier en broer van de vitale Howie), zijn drie huwelijken, zijn werk (op een reclamebureau) en zijn pensionering (wanneer hij probeert te schilderen) lopen door elkaar heen en worden afgewisseld met verslagen van zijn kwalen, zijn ziekenhuisopnames en zijn operaties. Zo krijgen we een compleet portret van een mens die er zich bewust van is dat hij in verval raakt; zoals wel vaker in Roths werk vertoont de hoofdpersoon veel overeenkomst met de schrijver, maar door het doodsthema krijgt dit werk toch een universele allure. Een mens van wie de persoonlijke biografie inmiddels is gaan samenvallen met zijn medische biografie, zo beschouwt de hoofdpersoon zichzelf ten slotte, en het resultaat is een korte maar knappe en vaak aangrijpende en pijnlijke roman. Normale druk.