Onderhuids is een vreemd boek. De vrouwelijke hoofdpersoon van Michel Fabers debuutroman draagt de ongewone naam Isserley. Zij toert dag in dag uit in haar gedeukte rode Toyota Corolla rond door de Schotse hooglanden. Haar doel: lifters oppikken. Niet zomaar lifters: Isserley "was uit op een flinke brok spieren, een echte kanjer. Aan miezerige, schriele scharminkels had ze niks." Daarom toert ze traag met haar autootje rond. Als de lifter een hij was, keerde ze de wagen zo gauw ze kon om en reed nog eens langs om hem een tweede keer te taxeren. Als hij werkelijk aan alle eisen voldeed, zette ze de auto stil en nam ze hem mee. Haar motieven zijn aanvankelijk niet duidelijk.

Omdat ze uitsluitend goedgebouwde mannelijke exemplaren oppikt en daarbij oog heeft voor gespierde schouders en strakke dijen, lijkt het alsof Isserley seksuele bedoelingen koestert. De werkelijkheid is echter totaal anders en wordt pas gaandeweg duidelijk. Isserley injecteert de lifters vanuit de zitting van de passagiersstoel met een dosis icpathua die hen in diepe bewusteloosheid dompelt. Ze levert hen af op een niet nader genoemde plek en is meteen weer op weg naar een nieuw slachtoffer. We vernemen dat Isserley chirurgische ingrepen heeft ondergaan, dat zij moeite heeft met rechtop lopen en oefeningen moet doen en dat er op Ablach Farm, waar zij woont, ook een man verblijft, Esswis, die hetzelfde heeft ondergaan als zij.

Als er op Ablach Farm vodsels ontsnappen wordt het voor de lezer duidelijk wat er aan de hand is. Vodsels zijn monsterlijk dikke gecastreerde wezens die enkel klanken kunnen uitstoten: de lifters worden ontmand, van hun tong ontdaan en vetgemest om als voedsel te dienen voor wezens van een andere planeet. Ablach Farm is een ondergrondse kwekerij. De buitenaardse wezens zijn viervoeters en Isserley is omgebouwd tot vrouw om met haar wagentje exemplaren voor de voedselkweek aan de haak te slaan. Wanneer Amlis Vess, zoon van de baas van de NV Vess Ablach Farm komt bezoeken, zet hij Isserley aan het denken over de morele kant van hun praktijken. De afwikkeling van het verhaal kan de lezer best zelf ontdekken...

Michel Faber slaagt er alleszins in deze eerder bizarre elementen geloofwaardig te brengen en te vervlechten tot een meeslepend verhaal. Vooral de morele vraag naar de toelaatbaarheid van ons handelen en naar gebruik en misbruik van de andere maken van Onderhuids een interessante roman. De omkering van mens en dier binnen een sciencefictionverhaal maken de problematiek des te indringender. [Geert Swaenepoel]

Een jonge vrouw stroopt met haar auto de Schotse snelwegen af, op zoek naar stevig gebouwde mannelijke lifters. Als deze ingestapt zijn en ze heeft kunnen achterhalen dat ze niet onmiddellijk gemist zullen worden, verdooft ze hen door middel van een injectienaald in de stoelzitting, waarna ze hen naar een boerderij brengt waaronder een immense ondergrondse vleesverwerkende industrie is gebouwd. De mannen worden daar verder gefokt, geslacht en met een ruimteschip naar verre planeten gebracht, waar mensenvlees blijkbaar zeer in trek is. Een heel merkwaardig boek. Enerzijds is het sciencefiction van de allerbelabberdste soort (het boek bevat nog talloze andere volslagen onwaarschijnlijke zaken), anderzijds is het een heel goed geschreven indringende psychologische roman over een vrouw (in feite een buitenaards wezen dat door plastische chirurgie op een zeer voluptueuze vrouw lijkt) die steeds meer in gewetensnood komt doordat ze zich langzaam maar zeker steeds meer aardbewoonster gaat voelen. Kleine druk.