Waar de auteur (1957) in zijn eerste roman de lezer meenam naar het Turkije van de jaren vijftig, volgen we ditmaal het leven op het Turkse platteland in de jaren zeventig. De verteller en ik-persoon blikt terug op twee opeenvolgende zomervakanties die hij meemaakte bij zijn grootvader en andere familie in het kleine geboortedorp van zijn moeder. Centraal staan de ontwikkelingen rondom zijn oom, het ‘zwarte schaap’ van de familie, die van zijn zussen zijn losbandige leven als buschauffeur moet opgeven om te trouwen met een door hen uitgezochte bruid. Daaromheen passeren allerlei personages de revue, die samen op melancholische wijze het kinderleven in die twee zomers schetsen. Een aanstekelijk weemoedige reis terug in de tijd, geschreven in gevoelig, kleurrijk proza. Nieuwe Nederlandstalige literatuur, over Turkije in de jaren zeventig.