Ze had zich al neergelegd bij een toekomst als oude vrijster. Maar net wanneer je het niet verwacht, komt de ridder op het witte paard langs. Nou ja, ridder: Jake is eerder een brave nerd, maar hij is lief en belezen en het klikt, zelfs in die mate dat ze na amper twee maanden daten op bezoek gaan bij zijn ouders. Daar begint Ik denk dat het voorbij moet zijn , met de lange rit naar een afgelegen huis. Alleen al de setting doet aan The Shining denken. Reid voegt daar twee elementen aan toe: de vertelster heeft last van een stalker die telkens exact hetzelfde bericht nalaat op haar voicemail. Ook op de achtergrond: een man die in haar kinderjaren ooit voor haar slaapkamerraam stond. Daar alleen maar stond. En zwaaide. Maar dat negeert de vertelster liever, net als de rare trekjes van Jake – wat maakt het uit dat hij hetzelfde boek steeds opnieuw leest?

Een vergelijking met King dringt zich op, maar Reid moet het veel meer hebben van de horror in het alledaagse, in de aan paranoia grenzende twijfel van een onzekere vrouw. Dit is geen boek dat je net voor bedtijd openslaat. Tenzij u uw baas om ziekteverlof kunt vragen wegens een aanval van literaire angstpsychose.

****

Prometheus (originele titel: I’m Thinking of Ending Things), 224 blz., € 15.

Verberg tekst

Jake en zijn nieuwe vriendin reizen per auto naar een afgelegen boerderij in Canada, waar hij haar aan zijn ouders wil voorstellen. Onderweg praten zij over van alles en het is duidelijk dat Jake beschikt over een bovengemiddelde intelligentie. Zijn vriendin geniet vooral van de filosofische en abstracte kant van hun gesprekken. Toch is vanaf het begin duidelijk dat zij overweegt om hun relatie te beëindigen. Het verhaal is grotendeels geschreven vanuit het perspectief van de naamloze vriendin die naarmate de reis vordert steeds meer het gevoel krijgt dat er iets niet klopt. In het eerste deel lijkt er vrij weinig te gebeuren, maar de sfeer is onbehaaglijk. In het tweede deel wordt de spanning flink opgevoerd om te eindigen in een climax die voor velen als een verrassing zal komen. De hoofdstukken worden afgewisseld met cursieve passages waarin een glimp wordt opgevangen van een verschrikkelijke afloop. Deze eerste roman van de Canadese auteur, na twee bekroonde non-fictie boeken, zal menig lezer in verwarring achterlaten, maar is zeer zeker de moeite waard. Verberg tekst