Na het overlijden van haar dierbare oma wordt de vroegwijze Helen geconfronteerd met Flora, de nicht van haar overleden moeder. Flora komt in de zomer van 1945 oppassen, als Helen’s vader naar Tenessee vertrekt. Ze is afgestudeerd als onderwijzeres en doet erg haar best het Helen naar de zin te maken. Maar Helen voelt zich ondanks haar leeftijd veel wijzer en boven Flora verheven. Vanwege een mogelijke uitbraak van een polio-epidemie brengen ze de zomerperiode noodgedwongen samen in huis door met alleen het gezelschap van de huishoudelijke hulp en bezoekjes van de boodschappenjongen Finn, een ex-soldaat. Helen voelt zich aangetrokken tot Finn wat leidt tot dramatische ontwikkelingen die samenvallen met de thuiskomst van Helen’s vader. Het verhaal is geschreven in de ik-vorm, deels vanuit het perspectief van de volwassen Helen. De schrijver (1937) slaagt er in om in gedetailleerde beschrijvingen de lezer mee te nemen in de gebeurtenissen en het gevoelsleven van het bijna elfjarige meisje tijdens de lange saaie zomer, over liefde en spijt. Het verhaal is plezierig leesbaar. Verberg tekst