De schrijfster reisde in het begin van de jaren negentig af naar Saoedi-Arabië om daar als verpleegkundige te werken. Ze vertrok zeer naïef, had net een relatie achter de rug en ging op zoek naar avontuur. Dit boek is in zekere zin een weergave van deze reis, maar het is een geromantiseerd verhaal, geen journalistiek verslag. De hoofdpersoon moet zich - ook als westerse verpleegkundige - houden aan de regels die in een streng islamitisch land gelden. Ze kan als vrouw niet door het land reizen, ze mag geen autorijden en moet overal toestemming voor hebben of begeleid worden door een man. De journaliste wil met het boek de genoegzame Nederlander wakker schudden: geniet van alle vrijheden die er hier zijn, want een paar duizend kilometer verderop is het heel anders. Het boek zal een groot publiek aanspreken, zowel vanwege het actuele onderwerp als vanwege de prettige en toegankelijke leesstijl. De roman geeft een goed beeld van de problemen die een westerse vrouw in Saoedi-Arabië tegenkomt.