Vijf jaar lang waren lerares Mathilde en haar vriend al gelukkig samen en dan, vlak voor hun huwelijk, geeft Etienne er de brui aan, alleen omdat hij zijn vroegere geliefde Iris weer heeft ontmoet en in zijn hart gesloten. Dat komt hard aan! Haar zekerheden wankelen, haar geest doolt. Als zij dan in die toestand een leerling een harde klap geeft, wordt zij geschorst om dan wat later ook nog haar appartement kwijt te raken. Gelukkig dat haar zus Agathe haar onderdak biedt in haar flatje, waar ook haar man Frédéric en dochtertje Lili hun plaats hebben. Hoe zal Mathilde overleven in dit verstikkende hier en nu, welke ruimte krijgt of neemt ze? Het verleden blijft opspelen, voor de toekomst is zij niet ontvankelijk. Zeker niet voor Frédérics collega Hugo, voor de monologen van collega Sabine, of voor meewarige reacties van wie dan ook. Ja, baby Lili, die heeft haar hart gestolen, die vertroetelt ze. Als dat maar goed gaat! Aldus tekent Foenkinos (1974) empathisch de onthutsende metamorfose van een vrouw ten prooi aan liefdesverdriet, identiteitsverlies en diepe psychische nood. Verberg tekst