Wat is dat toch met al die dorpen in de Vlaamse literatuur? Alle inwoners kennen er elkaar, de plaatselijke notabelen plegen vrolijk corruptie en altijd wordt wel ergens een lokale femme fatale bezwangerd door een foute man.

In Wildale, het dorp uit De verkavelingen, gaat het ook zo. De spreekwoordelijke katjes worden er in het donker geknepen, het roddelen bereikt een olympisch niveau. Met veel geduld en gevoel voor detail construeert Goemans zo'n oer-Vlaamse setting waarin hij drie hoofdpersonages loslaat.

Robert is een verlegen romanticus die dweept met de poëzie van Paul Snoek. Hij heeft een crush op Jenny, maar durft haar zijn liefde niet te bekennen. Als wispelturige stokebrand laat zij zich opvrijen door Wes, een ongecompliceerde en gladde spraakwaterval. Wes is naast Robert komen wonen nadat zijn vader zijn Hollywooddroom in rook heeft zien opgaan.

Onprettig gestoorden

De drie misfits richten samen de Club voor Onprettig Gestoorden op. Met een gestolen pak sigaretten en een fles wijn verstoppen ze zich in een maisveld om de verveling te bestrijden. Dat Robert een broertje dood heeft aan stelen, roken en drinken, verzwijgt hij wijselijk om zijn kansen bij Jenny gaaf te houden.

De eerste helft van de roman is een feest van jeugdige onstuimigheid. Rockbandjes worden opgericht, poëzie wordt gulzig verslonden en tuinhuizen worden onbesuisd in brand gestoken. Dat er ondertussen al eens een huisdier sneuvelt, is de tol voor het grootse en meeslepende leven dat de drie zo graag willen.

Wanneer ze de schoolbanken ontgroeien, lijkt de vriendschap te verwateren. Nieuwe geliefden verschijnen en Wildale blijkt te klein voor het trio. Ze zoeken hun geluk van Berlijn tot Brazilië, maar aan de spoken uit hun dorp valt niet te ontkomen wanneer jaren later een fiets wordt gevonden in de Wildaalse Vaart.

De verkavelingen blijft tot het einde een ware dorpsroman, maar onderweg neemt hij wel telkens andere gedaanten aan. Het debuut van Arthur Goemans is daardoor ook een kunstenaarsroman, een familieroman en een whodunit.

Door voortdurend in- en uit te zoomen op de ouders, de grootouders en de dorpsgenoten van de drie hoofdpersonages worden de verschillende lagen van de roman geloofwaardig. De verkavelingen wordt daardoor gaandeweg steeds rijker en overtuigender.

Gelaagd is de roman ook dankzij de vele culturele verwijzingen. Zit je het ene moment nog te denken dat dit een Vlaamse Dawson's Creek voor dummies is, dan lijkt De verkavelingen plots een ode aan De Rotters club van Jonathan Coe. Wanneer in Wildale een familie Metsiers opduikt wordt het moeilijk om niet aan Hugo Claus te denken, en de lokale amateur-ornitholoog met zijn obsessie voor de kwartelkoning lijkt uit Vrijheid van Jonathan Franzen weggelopen.

In deze uitstekend gecomponeerde debuutroman gloeit het verteltalent van Goemans. Het kan bijna niet anders dan dat hij zich aan auteurs als Claus, Peter Buwalda en Franzen spiegelt. Die ambitie siert hem, maar De verkavelingen mist nog edge om op dat niveau mee te spelen.

Doordat de roman gesitueerd is in een (te) archetypisch Vlaanderen uit (hopelijk) lang vervlogen tijden, mist hij de kracht van de urgentie. Als Goemans romanwerelden kan creëren die meer met onze eigen tijd resoneren, zal zijn stem nog dwingender klinken.

Een meeslepende literaire roman over een groepje vrienden die hun dorp ontgroeien. In de lente van 2020 wordt een fiets uit de Wildaalse Vaart gehaald, het resultaat van een tragische samenkomst van omstandigheden. Hoe die fiets daar terechtkwam is een verhaal dat twintig jaar eerder begint, bij het ontstaan van de vriendengroep van Robert, Wes en Jenny. Zij proberen te ontsnappen aan hun ingeslapen plattelandsdorp. Ze gebruiken poëzie, alcohol en elektrische gitaren als middelen om hun strijd aan te gaan tegen de beperkingen van hun omgeving. Terwijl hun dorp langzaam verandert in een hippe randgemeente, worden ze de architecten van hun eigen tragedie. Het verhaal verkent de dynamiek van hun vriendschap en de impact van de veranderingen in hun omgeving op hun levens. Met literair vakmanschap geschreven, met veel humoristische dialogen tussen personages. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Arthur Goemans (1995) is onderzoeker bij het Centre for the Governance of AI. 'De verkavelingen' is zijn debuutroman.