Broeierige, actuele poëzie die je op het puntje van je stoel zet. Van de winnaar van de Herman de Coninckprijs en de Jan Campert-prijs.

De maatschappij verhardt en takelt af. Mensen zoeken hun heil in alcohol, krasloten, porno en snoep. Sandy laat zich bedwelmen door de geuren van de natuur en wacht op verlossing. Een jonge kerel treft stiekem voorbereidingen voor een oorlog die de mens weer middenin het goede leven zou moeten plaatsen. Wie is hij? Is hij een sniper? De verlosser? God? Sandy gaat op jacht naar zijn geur: alleen daarmee kan ze zijn ware aard achterhalen. Maar hij laat zich niet zomaar kennen.

De pers over Annemarie Estor:

‘Een zinderend oeuvre.’ Piet Gerbrandy, De gids

‘Never entirely correct.’ Jury Frederick Turner Prize

‘In haar zoektocht naar iets als een identiteit confronteert Estor de culturen die haar omringen met elkaar.’ De Standaard