Deze eigenzinnige verwerking en transformatie van het bekende Kaspar Hauser-verhaal hebben de auteurs-beeldend kunstenaars Estor en Van Gasse niet alleen met epische, soms wat kinderlijk aandoende poëzie bewerkstelligd, maar ook met tekeningen, schilderingen, krabbels en briefjes, alsmede met wat webfilmpjes verlucht of verbeeld. Het is een levendig en beweeglijk boek geworden, waarvan de elementen nu niet bepaald topprestaties vertegenwoordigen op hun gebied, maar wel vitaal en prettig brutaal overkomen. De makers correspondeerden met elkaar en dat 'mondde uit in een multimediaal epos dat gestalte kreeg als een open laboratorium op het web', waar ook anderen bijdroegen aan het project. Hauser speelt een soort schaakspel met zijn vader die hem zoekt, hij 'wil kiezen voor wat vóór hem ligt', niet omzien naar het verleden, maar ten slotte moet hij inzien dat alles met de vader te maken heeft, ook zijn Ans en een bloeddorstige Halima. Hoe het allemaal precies in elkaar zit wordt nauwelijks helder gemaakt, alles blijft zich afspelen in een wat droomachtige sfeer. In het begin wordt Hauser gemaand: 'wandel uit het wit, jij Hauser, zwerf met mij naar waar je vragen gaan' en op het eind zoekt Hauser in een boekwinkel en vindt 'Het boek Hauser'. Ronder kan een verhaal niet zijn.